prof. JOANNA HAŃDEREK

Sierpień ma 31 dni. Jeśli codziennie będzie się odmawiać modlitwę na cześć niepokalanego serca Maryi, to za każdym razem zyska się 300 dni odpustu! Łącznie więc można sobie załatwić ponad 27 lat odpustu. Jest dla nas nadzieja!

Siedzi sobie taka dusza potępiona w czyśćcu gdzie ją diabły dopadły, smażą w smole, duszą w oleju, traktują gorzej niż ja paprykę na grillu, a tu nagle taki akt łaski. Pan diabeł dostaje list z nieba: „uprzejmie prosimy nie torturować tej duszy przez najbliższych 300 dni”. I wakacje. Ale może być lepiej: diabeł dostanie jeszcze milszą dla udręczonej duszy wiadomość: „Szanowny Panie, zgodnie z dyrektywą niebiańską oraz w zgodzie z zarządzeniem Piusa X z 1913 r., prosimy o zaprzestanie mąk piekielnych na duszy Pelagii Pigwy na 9 300 dni. Z poważaniem Anioł Stróż rzeczonej Pelagii”.

Prawa aniołów

Tutaj pojawia się drobny problem dotyczący zakresu uprawnień aniołów do przyznawania ulg w męczarniach. Sprawa powinna zostać rozwiązana, bo od czasów pseudo-Dionizego Areopagity, aniołów w niebie nie tylko jest bardzo dużo, ale są one ułożone w ścisłej hierarchii. Najwyżej stoją Serafini, Cherubini i Trony. Po nich pojawiają się: Panowania, Moce, Władze i wreszcie ci najniżej stojący: Zwierzchności, Archaniołowie, Aniołowie.Więc sprawa, kto będzie mógł przekazać, że Pelagia Pigwa wymodliła sobie 9 300 dni wolnego z piekielnych mąk modląc się przez cały sierpień – ma znaczenie.

A tak przy okazji: katolicka miłość do ludzkich organów jest nieco zadziwiająca.

Najświętsze serce Jezusa czy niepokalane serce Maryi funkcjonują razem z językiem św.Antoniego z Padwy, sercem św. Klary w Asyżu i oczami św. Łucji. Nieważne przy tym jest, czy w konkretnym relikwiarzu faktycznie znajdują się jakieś organy. Jest z nimi tak, jak zkrwią Jana Pawła II: sprzedano tyle, że popularnością przebiła głowy Jana Chrzciciela, którymi handlowano w średniowieczu. Albo Jan Paweł II krwawi do dzisiaj, albo mamy do czynienia z kolejnym cudem.

Gdy jednak przyjrzeć się bliżej, ujawnia się pewna zasada. Pomijając zaburzoną przyjemność niektórych przedstawicieli naszego gatunku by oglądać to, co makabryczne(zwłoki w rozkładzie), Kościół katolicki kocha mocno, ale wybiórczo. Religianci lubują się więc we fragmentach ludzkiego ciała, ale nie wszystkich ciał. Zachowują tu jedną postawę:albo jest nasz, więc można z niego zrobić bankomat, albo nie jest nasz, czyli nie ma wartości...Cały felieton profesor Joanny Hańderek na łamach tygodnika.